در آیین‌نامه راهنمایی و رانندگی، یک بخش خاص برای چراغ ماشین در نظر گرفته شده که حاوی نکات مربوط به استفاده از نور چراغ‌ها است. چراغ‌ها در صورت استفاده مناسب، نقش بسزایی در ایمنی خودرو و جاده ایفا می‌کنند. قوانین رانندگی در مورد نور چراغ ماشین شامل موارد زیر می‌شوند.
-
چراغ‌های وسیله نقلیه در هنگام شب یا شرایط کم‌نور به سبب ابری بودن، بارندگی، مه‌آلودگی، غبارآلودگی، ورود به تونل و… باید روشن شود.
-
در خیابان‌ها و جاده‌هایی که نور کافی دارد، تنها روشن کردن چراغ‌های جانبی جلو و عقب ضروری است. اگر چراغ‌های جانبی خراب شده باشند، باید چراغ عبور (یا همان نور پایین) را روشن کرد.
-
اگر چند وسیله نقلیه به طور متصل و پشت سر هم در حال حرکت هستند، روشن کردن چراغ‌هایی که به سبب اتصال دیده نمی‌شوند، ضرورت ندارد. ولی چراغ‌های جلوی وسیله نقلیه جلویی و چراغ‌های عقب وسیله نقلیه عقبی باید روشن باشند.
-
وسایل نقلیه‌ای که در شانه راه‌ها توقف می‌کنند (به غیر از آزادراه‌ها و بزرگراه‌ها) باید چراغ‌های جلو را خاموش کرده و در عوض، چراغ‌های کوچک و جانبی را روشن کنند، تا ابعاد خودرو توسط رانندگان دیگر تشخیص داده شود.
-
کاربرد چراغ‌های رنگی و چراغ‌های چشمک‌زن ممنوع است، مگر در صورتی که خودرو، مجوز استفاده از آن‌ها را دریافت کرده باشد.
-
رانندگان وسایل نقلیه موتوری باید در جاده‌ها از چراغ نور بالا استفاده کنند تا اشیاء و موانع در فاصله دور قابل شناسایی باشند. با این وجود، در هنگام رویارویی با وسیله نقلیه‌ای که از جهت مختلف نزدیک می‌شود، راننده باید چراغ نور بالا را خاموش و چراغ نور پایین را روشن کند تا مزاحمتی برای راننده خودروی مقابل به وجود نیاید. برای جلوگیری از تابش خیره‌کننده نور می‌توان از چراغ‌های کوچک یا چراغ‌های مه‌شکن نیز کمک گرفت. همچنین، در صورت نزدیک شدن به عقب خودرویی که در حال حرکت است، باید نور بالا را خاموش و نور پایین را روشن کرد، مگر اینکه قصد سبقت گرفتن داشته باشید.
|